Ga verder naar de inhoud

Meskerem

11 november 2020

Deze dertienjarige levenslustige jongedame is #trotsepleegzus. En daar vertelt ze graag over. Ze is de jongste uit een gezin met vier kinderen. Een bijzonder gezin mogen we wel zeggen. Haar twee oudere broers (van 18 en 16) zijn uit de buik van haar mama geboren. Meskerem zelf werd bij haar geboorte door het gezin geadopteerd en T (16) is een pleegkind. Hij kwam ongeveer drie jaar geleden bij hen inwonen. “En dat was reden om te feesten”, vertelt Meskerem. “We hebben toen samen met oma en opa gevierd dat hij voortaan bij ons mocht blijven, dat was een hele speciale dag.“

Meskerem Week van de pleegzorg 2020 trotse pleegbroer pleegzus

Een (h)echt gezin

“T heeft al heel veel meegemaakt, voor hij in dit gezin terecht kwam. Hij is afkomstig uit Ethiopië en werd eerst ook geadopteerd, net zoals ik. Dat schept een band natuurlijk. Als mensen ons zien, denken ze vaak dat T mijn echte broer is, omdat we gewoon zo fel op elkaar lijken. En ook al is er misschien geen bloedband, hij voelt zeker en vast wel aan als mijn echte broer. Dat is fijn.”

“We kunnen allemaal goed opschieten, ook mijn twee oudere broers. We doen dan ook veel dingen samen. We gaan graag naar de stad, of uit eten met het hele gezin. Samen zwemmen en zo doen we ook graag. Hele normale dingen die je met een gezin doet eigenlijk.”

Het lijkt al lang geleden dat T bij hen introk. Maar Meskerem herinnert zich nog hoe het bij de start verliep. “T was eerst heel verlegen toen hij hier introk, dat is ook normaal. Het duurt altijd eventjes voor je je echt op je gemak voelt ergens. Maar enkele maanden later ging dit vanzelf goed. Hij voelt zich nu echt thuis en is hier heel graag. Hij heeft ook zijn eigen kamer en heeft echt zijn plekje gevonden.”

Dubbel bijzonder

“T is zeker bijzonder!” bevestigt Meskerem. “Hij heeft al heel wat meegemaakt. En toch heeft hij zich helemaal terug opgebouwd en heeft hij het nu goed in ons gezin. We zijn nogal speciaal met z’n allen; mijn twee oudere broers zijn uit mama haar buik gekomen, ik ben geadopteerd, en dan nog een pleegkind erbij. En toch is dit een heel fijn gezin.”

“Ik vertel zeker ook over onze bijzondere situatie tegen andere mensen,” zegt Meskerem beslist. “Als ik me bijvoorbeeld moet voorstellen op school of zo. Dan vertel ik altijd dat ik een pleegbroer heb. De mensen uit mijn omgeving reageren daar ook heel goed op. Ze vinden het heel cool en ook speciaal wat wij als gezin doen. Ze doen er eigenlijk heel gewoon over maar vinden het tegelijk ook heel sjiek.” En hoe denkt ze daar zelf over? “Zelf vind ik het heel leuk dat we zo’n bijzonder gezin zijn. Ook al ben ik dan het enige meisje tussen allemaal jongens,” lacht ze.

Thuisgevoel

“De vriend van mijn nicht moest voor een opdracht voor school een interview doen en heeft toen een heel mooi verhaal gemaakt over ons gezin. Dat hebben we samen beluisterd met de familie rond het kampvuur. Dat was een heel emotioneel moment. T is gelukkig ook heel goed geïntegreerd in onze familie. Ze komen bijvoorbeeld supporteren als hij gaat voetballen en rekenen hem gewoon bij de familie.”

Meskerem weet zeker dat T zich echt thuis voelt bij hen. “Hij is in een warm gezin terechtgekomen. En daar heeft eigenlijk iedereen recht op,” vindt ze. “Wij zijn van onze kant ook blij dat we hem dat kunnen geven. Ik heb van mijn ouders wel heel erg meegekregen dat je andere mensen die bepaalde noden hebben kan helpen. Daarom denk ik dat ik misschien later ook wel pleeggezin zou willen worden. Als ik zie hoe goed het hier loopt in dit gezin, zou ik dat zeker overwegen.” Maar ze heeft natuurlijk nog lang de tijd om daar goed over na te denken.

Een kind helpen

Als goede raad vanuit haar unieke positie wil Meskerem nog iets meegeven. “Ik denk dat het belangrijk is om je pleegkind wat vrijheid te geven, niet té streng te zijn. Geef hem de kans om zich stilaan beter te gaan voelen zodat hij zich thuis voelt. Iedereen verdient een tweede kans. Dat hebben wij als eigen kinderen wel geleerd hieruit. Doordat mijn ouders T hebben opgevangen is het terug goed gekomen met hem. Als iedereen zich daarvoor inspant, lukt het.”

En ze besluit: “Als je pleeggezin wordt, help je kinderen die het moeilijk hebben. Die kunnen zo hun leven terug opbouwen. Iedereen heeft recht op een warme familie.” We hadden het zelf niet beter kunnen verwoorden.

Wil je zelf ook kansen bieden aan een kind of jongere op zoek naar een warme thuis?

Kom naar één van onze infosessies in jouw buurt of vraag een gratis infopakket aan.

Andere interessante artikels

P14 pleegzorgpluim 2
Nieuws

Een pleegzorgpluim voor Rik!

23 februari 2024

Elk kwartaal zetten we bij pleegzorg iemand in de bloemetjes die een pluim verdient voor zijn of haar engagement in pleegzorg. Dat kan gaan over een pleeggezin, ouders, een pleegzorgbegeleider,... Die persoon verrassen we dan met een bezoekje, een award en een artikel in Kleurrijk, ons pleegzorgtijdschrift.

Huisdieren in pleegzorg
Getuigenis

Huisdieren in pleegzorg

9 februari 2024
Of het nu gaat over een hond, een kat, een stel kippen of een konijn … tal van mensen kiezen ervoor om hun thuis te delen met een harige of…
Campagne Meetjesland visual
Nieuws

Zoektocht naar nieuwe pleeggezinnen in Meetjesland

15 januari 2024

Maandag 15 januari starten we vanuit Pleegzorg Oost-Vlaanderen met een campagne om nieuwe pleeggezinnen te vinden in het Meetjesland. De zoektocht concentreert zich in de gemeenten Aalter, Lievegem en Sint-Laureins waar op dit ogenblik een gebrek aan pleeggezinnen is.